Druga fermentacja alkoholowa prowadzi do produkcji nie tylko dwutlenku węgla, ale również etanolu. Przy obecnych rodzajach fermentujących drożdży dodanie tirage liqueur do całkowicie odalkoholizowanego wina musującego prawdopodobnie doprowadziłoby zatem do powstania wina musującego, którego rzeczywista zawartość alkoholu przekraczałaby 0,5 %, a zatem byłoby niezgodne z definicją „wina odalkoholizowanego”. Produkt końcowy nie mógłby zatem być oznakowany jako „wino odalkoholizowane”, ale najprawdopodobniej wchodziłby w zakres definicji „wina częściowo odalkoholizowanego” i powinien być oznakowany właśnie w ten sposób.
W jaki sposób producent powinien ustalić datę minimalnej trwałości odalkoholizowanych lub częściowo odalkoholizowanych produktów sektora wina?
Jeżeli chodzi o datę minimalnej trwałości win odalkoholizowanych lub częściowo odalkoholizowanych, w art. 1 pkt 32 lit. a) pkt (ii) rozporządzenia (UE) 2021/2117 zmieniono art. 119 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, wprowadzając obowiązek umieszczania takiej daty na etykietach win, które zostały poddane procesowi dealkoholizacji i których rzeczywista objętościowa zawartość alkoholu jest mniejsza niż 10 %. Data minimalnej trwałości powinna być podawana zgodnie z przepisami określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 1169/2011. W art. 9 ust. 1 lit. f) tego rozporządzenia wymaga się, aby środek spożywczy był opatrzony datą minimalnej trwałości lub terminem przydatności do spożycia. Art. 24 tego samego rozporządzenia określa, w jakich przypadkach środek spożywczy musi być opatrzony terminem przydatności do spożycia. Za decyzję w sprawie okresu trwałości i rodzaju daty, którą należy zastosować, odpowiada podmiot prowadzący przedsiębiorstwo spożywcze. W załączniku X do rozporządzenia w sprawie informacji o żywności wskazano, że datę minimalnej trwałości wyraża się jako datę „najlepiej spożyć przed”, oraz wskazano, jak należy ją wyrazić.
Należy zauważyć, że w celu zapewnienia spójności praktyk w zakresie oznaczania daty na rynku, na wniosek Komisji, Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjął wytyczne dotyczące oznaczania daty. W wytycznych tych EFSA opracował podejście oparte na analizie ryzyka, które podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze powinny stosować przy podejmowaniu decyzji w sprawie rodzaju oznaczania daty (tj. data „najlepiej spożyć przed” lub termin przydatności do spożycia), określenia okresu trwałości (tj. czas) i powiązanych informacji na etykiecie w celu zapewnienia bezpieczeństwa żywności.
Dlaczego nazywanie produktu „odalkoholizowanym winem musującym” jest zgodne z prawem, mimo że dealkoholizacja wina musującego nie jest możliwa?
Zgodnie z obowiązującymi ramami prawnymi możliwe jest wytwarzanie odalkoholizowanych gazowanych win musujących z wykorzystaniem odalkoholizowanego wina podstawowego, do którego dodano dwutlenek węgla z zewnątrz.
Dostępne techniki dealkoholizacji nie zapewniają jednak obecnie możliwości usuwania etanolu z win musujących przy jednoczesnym utrzymaniu ich zawartości dwutlenku węgla. Ponadto obecnie stosowane techniki fermentacji nie umożliwiają przeprowadzenia drugiej fermentacji bez powstania alkoholu. Niemniej jednak innowacje mogą zmienić tę sytuację w przyszłości. Istnieją już ramy prawne, aby zachęcić podmioty w sektorze wina do opracowania niezbędnych innowacji w zakresie technik dealkoholizacji.
Jakie informacje nie mogą znajdować się na etykiecie wina za pomocą adresu URL lub kodu QR?
Należy pamiętać, że „etykieta elektroniczna” lub e-etykieta nie może zawierać żadnych informacji przeznaczonych do celów sprzedaży, lub marketingu. Rozpowszechnianie szczegółów dotyczących sprzedaży i marketingu wraz z wymaganymi szczegółami dotyczącymi składników lub wartości odżywczych stanowi naruszenie przepisów rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/33.
Wina, których zawartość alkoholu została obniżona lub „odalkoholizowane” w wyniku procesu, podlegają tym samym przepisom, co zwykłe wina alkoholowe, choć istnieją pewne rozróżnienia w zależności od ilości alkoholu zawartego w napoju.
Termin „odalkoholizowany” musi być uwzględniony i może być podany cyfrowo, jeśli zawartość alkoholu nie przekracza .5% objętości. Termin „częściowo odalkoholizowany” może być użyty, jeśli zawartość alkoholu jest większa niż 0,5%, ale poniżej minimalnej rzeczywistej zawartości alkoholu w kategorii przed odalkoholizowaniem. Ważnym rozróżnieniem jest to, że w przypadku win o mocy objętościowej poniżej 10% konieczne jest podanie daty minimalnej trwałości, która może być również dostarczona „drogą elektroniczną”.
Składnikami tymi są wszelkie potencjalne alergeny.
Potencjalne alergeny i nietolerancje, które MUSZĄ być zawarte na drukowanej etykiecie butelki i wyraźnie widoczne, jeśli są obecne w produkcie to:
1. Zboża zawierające gluten, a mianowicie: pszenica, żyto, jęczmień, owies, orkisz, kamut lub ich odmiany hybrydowe oraz produkty pochodne, z wyjątkiem:
(a) syropów glukozowych na bazie pszenicy, w tym dekstrozy;
(b) maltodekstryn na bazie pszenicy;
(c) syropów glukozowych na bazie jęczmienia;
(d) zbóż wykorzystywanych do produkcji destylatów alkoholowych, w tym alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego;
2. Skorupiaki i produkty pochodne;
3. Jaja i produkty pochodne;
4. Ryby i produkty pochodne, z wyjątkiem:
a) żelatyny rybnej stosowanej jako nośnik preparatów witaminowych lub karotenoidowych;
b) żelatyny rybnej lub karuku, stosowanych jako środki klarujące w piwie i winie;
5. Orzeszki ziemne i produkty pochodne;
6. Soja i produkty pochodne, z wyjątkiem:
a) całkowicie rafinowanego oleju i tłuszczu sojowego;
b) mieszaniny naturalnych tokoferoli (E306), naturalnego D-alfa-tokoferolu, naturalnego octanu D-alfa-tokoferolu i naturalnego bursztynianu D-alfa-tokoferolu pochodzenia sojowego;
c) fitosteroli i estrów fitosteroli pochodzących z olejów roślinnych pochodzenia sojowego;
d) estrów stanoli roślinnych wytwarzanych ze steroli olejów roślinnych pochodzenia sojowego;
7. Mleko i produkty pochodne (włącznie z laktozą), z wyjątkiem:
a) serwatki używanej do produkcji destylatów alkoholowych, włącznie z alkoholem etylowym pochodzenia rolniczego;
b) laktitolu;
8. Orzechy, a mianowicie: migdały (Amygdalus communis L.), orzechy laskowe (Corylus avellana), orzechy włoskie (Juglans regia), orzechy nerkowca (Anacardium occidentale), orzechy pekan (Carya illinoinensis (Wangenh. ) K. Koch), orzechy brazylijskie (Bertholletia excelsa), pistacje (Pistacia vera), orzechy makadamia lub Queensland (Macadamia ternifolia) i produkty pochodne, z wyjątkiem orzechów wykorzystywanych do produkcji destylatów alkoholowych, w tym alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego;
9. Seler i produkty pochodne;
10. gorczyca i produkty pochodne;
11. nasiona sezamu i produkty pochodne;
12. dwutlenek siarki i siarczyny w stężeniach powyżej 10 mg/kg lub 10 mg/litr w przeliczeniu na całkowity SO2, które oblicza się dla produktów w postaci gotowej do spożycia lub w postaci przygotowanej do spożycia zgodnie z instrukcjami producentów;
13. łubin i produkty pochodne;
14. mięczaki i produkty pochodne.
Możliwości prezentacji alergenów na etykiecie
Istnieją dwie możliwości prezentacji alergenów na etykiecie:
a) W przypadku gdy wykaz składników znajduje się na etykiecie, wszystkie substancje powodujące alergie lub reakcje nietolerancji muszą być oznaczone jako składniki w wykazie składników.
Nazwa substancji lub produktu musi być podkreślona za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego ją od reszty wykazu składników, np. za pomocą czcionki, stylu lub koloru tła.
b) W przypadku gdy wykaz składników prezentowany jest za pomocą środków elektronicznych, wszystkie substancje powodujące alergie lub reakcje nietolerancji muszą być wskazane na opakowaniu, lub na załączonej do niego etykiecie. Ich prezentacja musi być poprzedzona słowem „zawiera”, po którym podaje się nazwę lub nazwy odpowiednich substancji, lub produktów. Nie muszą być jednak umieszczone w tym samym polu widzenia, co pozostałe obowiązkowe dane na podstawie odstępstwa określonego w art. 40 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/33.
Dodatkowo, na opakowaniu produktu lub dołączonej do niego etykiecie można zamieścić piktogram, którego rozmiaru przepisy nie określają. Stanowi to wyjątek, gdyż, co do zasady, nie należy powtarzać informacji o substancjach powodujących alergie lub reakcje nietolerancji. Zgodnie jednak z ogólnymi zasadami znakowania żywności muszą być umieszczone w widocznym miejscu w taki sposób, aby były dobrze widoczne, wyraźnie czytelne oraz, w stosownych przypadkach, nieusuwalne. Mając na uwadze, iż piktogramy stanowią dobrowolną informację o żywności, nie można prezentować ich ze szkodą dla przestrzeni dostępnej do prezentacji obowiązkowych informacji na temat żywności.
Jeżeli potrzebujecie więcej szczegółów w zakresie informacji dotyczących etykietowania, znajdziecie je we wpisie:
TAK. Pomijając kłopotliwą kwestię legalności samej sprzedaży w sklepie internetowym to wino należy traktować jak każdy inny przedmiot handlu. Prawo odstąpienia od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość nie przysługuje jednak konsumentowi w odniesieniu do umów w której przedmiotem świadczenia są napoje alkoholowe, których cena została uzgodniona przy zawarciu umowy sprzedaży, a których dostarczenie może nastąpić dopiero po upływie 30 dni.
NIE. W ustawie o podatku akcyzowym jedynymi warunkami legalnej produkcji piwa w domu jest jego produkcja domowym sposobem na użytek własny oraz nie przeznaczenie tego piwa do sprzedaży.
NIE. Zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym, domowym sposobem legalnie można wytwarzać jedynie piwo nieprzeznaczone do sprzedaży oraz przeznaczone na użytek własny.
