TAK. Metoda produkcji jest dopuszczalnym elementem etykiety wina. Można zatem używać określenia „metoda klasyczna” czy też „metoda tradycyjna” dla produkcji win musujących – jeśli oczywiście metoda taka została faktycznie zastosowana. W żadnym wypadku nie wolno nam jednak wykorzystać określenia „metoda szampańska„.
NIE. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r.w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. 2019 poz. 1839), do inwestycji potencjalnie oddziałujących na środowisko zalicza jedynie:
NIE. Winem (jako takim) w rozumieniu przepisów wspólnotowych możemy nazwać jedynie produkt wytworzony w drodze fermentacji owoców lub moszczu o minimalnej, rzeczywistej zawartości alkoholu 8,5% obj. i maksymalnie 15% obj. naturalnej zawartości alkoholu – tj. sumy wartości rzeczywistej i potencjalnej bez wzbogacania. Inną zawartość alkoholu mogą posiadać natomiast specjalne kategorie wina, takie jak wina likierowe czy wina z podsuszanych winogron. Są to już jednak inne produkty rynku wina.
NIE. Wino podawane gościom podczas degustacji musi być winem oficjalnie i legalnie wyprodukowanym zgodnie z przewidzianymi prawem procedurami. Przede wszystkim musi być to wina wyprodukowane w reżimie akcyzowym, od którego odprowadzono podatek (z banderolą). Podawanie podczas degustacji „wina domowego” nie wchodzi w grę – jako, że przekroczone zostają granice użytku własnego. Jedynym wyjątkiem może być wino niegotowe, w czasie fermentacji (dojrzewania) w kadziach – pokazywane turystom jako ciekawostka technologiczna wprost z kadzi. Obowiązek podatkowy w przypadku produkcji wina z upraw własnych, powstaje bowiem dopiero w momencie zakończenia produkcji, tj. na etapie produktu gotowego.
NIE. Zatwierdzenie zakładu nie jest wymagane od gospodarstw agroturystycznych. Sprawę tę można załatwić dokładnie w ten sam sposób jak w przypadku zgłoszenia w sanepidzie samej produkcji wina przez winiarza produkującego do 1000 hl wina z własnych upraw, rocznie. Wystarczającym dla prowadzenia działalności w zakresie produkcji i sprzedaży detalicznej wina jest sam wpis do prowadzonego przez sanepid rejestru zakładów podlegających kontroli. Przepisy te, wprowadzone w 63 ust 2. ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz.U. 2006 nr 171 poz. 1225)
NIE. Enoturystyka w swoim klasycznym wydaniu, to zasadniczo kwalifikowana forma agroturystyki. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców rejestracji działalności gospodarczej nie wymaga gospodarstwo agroturystyczne czyli działalność polegająca na wynajmowaniu przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczeniu w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów (jak zwiedzanie winnicy czy degustacja wina).
TAK. Faktem jest, że zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 nr 54 poz. 535) zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Zwolnienie podmiotowe o którym mowa wyżej, nie przysługuje jednak grupie podmiotów, które wymieniono wprost w art. 113 ust. 13 ustawy. Do podmiotów takich zaliczono między innymi producentów towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym – w tym co oczywiste, producentów wina.
TAK. Do wniosku o wydanie zezwolenia detalicznego na sprzedaż napojów alkoholowych należy dołączyć zgodę właściciela, użytkownika, zarządcy lub administratora budynku, jeżeli punkt sprzedaży będzie zlokalizowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym – art. 18. ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
TAK. W wyłącznej kompetencji rady każdej gminy, pozostaje uchwalenie maksymalnej liczby zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych na terenie gminy (miasta). Limity takie wydawane są odrębnie odrębnie dla:
Obecnie (od 2018 roku) rada gminy może ustalić maksymalną liczbę zezwoleń także dla poszczególnych jednostek pomocniczych gminy odrębnie.
Rada gminy ustala też, w drodze uchwały, zasady usytuowania na terenie gminy dopuszczalnych miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych.
TAK. Piwo zawierające do 0,5% obj. alkoholu nie jest napojem alkoholowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Może być zatem swobodnie reklamowane. Nieco odmienna będzie sytuacja związana z reklamą piwa bezalkoholowego, którego nazwa (lub nazwa producenta którego) będą tożsame z napojem zawierającym alkohol. Wówczas dla reklamy piwa bezalkoholowego stosować musimy przepisy przewidziane dla reklamy piwa zawierającego alkohol.