UMOWA NA DOSTAWĘ PRODUKTÓW ROLNYCH

UMOWA NA DOSTAWĘ PRODUKTÓW ROLNYCH

Polska wdrożyła przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w zakresie kształtowania właściwych stosunków umownych, mając na uwadze dbałość o wspólną organizację rynków produktów rolnych. 

System umów na dostarczanie produktów rolnych ma na celu uniknięcie pewnych nieuczciwych praktyk handlowych, a także służyć poprawie transmisji cen i dostosowaniu podaży do popytu. 

Artykuł 168 rozporządzenia nr 1308 ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych, stwierdza: jeśli państwo członkowskie tak postanowi, w odniesieniu do produktów rolnych należących do sektora, o którym mowa w art. 1 ust. 2 (między innymi winogron wina), to każda dostawa na jego terytorium tych produktów przez producenta do przetwórcy lub dystrybutora musi być przedmiotem pisemnej umowy między stronami.

Do wymienionych w przepisach produktów rolnych zaliczamy:

  • zboża,
  • cukier,
  • susz paszowy,
  • nasiona,
  • chmiel,
  • tytoń,
  • owoce i warzywa,
  • produkty z przetworzonych owoców i warzyw,
  • mleko i przetwory mleczne,
  • wołowina i cielęcina,
  • wieprzowina,
  • baranina i kozina,
  • jaja, mięso drobiowe,
  • produkty pszczele,
  • wino,
  • alkohol etylowy pochodzenia rolniczego.

Umowa powinna być podpisana przez osobę do tego upoważnioną, tj. producenta wina (jeśli jest osobą fizyczną), uprawnionego członka reprezentacji (w przypadku osoby prawnej), lub pełnomocników powyższych. Podobnie ma się oczywiście sytuacja w przypadku sprzedającego. 


ELEMENTY OBOWIĄZKOWE UMOWY

Umowy powinny być zawierane zgodnie z zasadą swobody umów, która umożliwia formułowanie treści umowy i ustalenie sposobu jej wykonania w sposób dowolny na podstawie i w granicach prawa.  Zgodnie jednak z art. 168 ust. 4 i 6 rozporządzenia nr 1308/2013 umowa powinna zawierać następujące elementy:

  • cenę do zapłaty za dostawę, która:
    • jest niezmienna i określona w umowie, lub
    • jest obliczana poprzez połączenie różnych czynników określonych w umowie, które mogą obejmować wskaźniki rynku odzwierciedlające zmiany warunków na rynku, dostarczoną ilość oraz jakość lub skład dostarczonych produktów rolnych
  • ilość i jakość odnośnych produktów, które można dostarczyć lub które muszą zostać dostarczone, wraz z terminem takich dostaw
  • okres obowiązywania umowy, który może być ograniczony lub nieograniczony, z klauzulami dotyczącymi rozwiązania umowy
  • szczegóły dotyczące terminów i procedur płatności
  • ustalenia dotyczące odbioru lub dostawy produktów rolnych
  • przepisy mające zastosowanie w przypadku zaistnienia siły wyższej

KLAUZULE DODATKOWE DLA UMÓW ZAKUPU WINOGRON 

Kształtowanie ceny

Jak w przypadku każdej umowy sprzedaży towarów, struktury cenowe mogą się znacznie różnić. Wiele umów zakupu winogron ustala cenę za tonę winogron. Na rzeczywistą wartość kontraktu może mieć jednak wpływ wiele czynników, takich jak jakość, odmiana i dostępność winogron, a także podaż i popyt na rynku. We wszystkich powyższych sytuacjach mogą istnieć mechanizmy dostosowywania ceny w zależności od czasu trwania kontraktu lub innych okoliczności losowych. Można ustalić limit wydajności winogron czy też minimalny poziom ektraktu pozornego. Ceny rynkowe, z uwagi na mały obrót na rynku jest cieżki do ustalenia. Można jednak odwoływać się do standardów w winiarskich państwach ościennych. 

Ilość winogron

Ilość i odmiany winogron, które mają zostać dostarczone, są istotnymi aspektami każdej umowy zakupu winogron. Ilość może być określona w tonach na odmianę winogron, a harmonogram dostaw może być rozłożony na kilka tygodni lub miesięcy. Umowa powinna określać maksymalną i minimalną ilość winogron, które mają zostać dostarczone, a także wszelkie kary za niedostarczenie uzgodnionej ilości.

Praktyki winiarskie i standardy jakości

Umowy zakupu winogron mogą określać szeroki zakres wymagań dotyczących charakteru i jakości winogron. Winiarze zazwyczaj mają określone wymagania dotyczące swoich winogron, a umowa zakupu winogron może zapewnić spełnienie tych wymagań. Może to wiązać się z nałożeniem standardów jakości na sprzedawane winogrona, takich jak zawartość cukru, kwasowość, poziom pH i profil smakowy. Winiarnie często starają się ograniczyć wady winogron i materiały inne niż winogrona jako procent dostarczonych winogron.

Podobnie praktyki rolnicze i winiarskie często stają się jednymi z najczęściej negocjowanych warunków w umowie zakupu winogron. Umowa może określać miejsce sadzenia, wybór i rozstaw winorośli, przycinanie, przerzedzanie lub zbiór. Aby zmniejszyć ryzyko, gdy winiarz chce narzucić wysokie standardy jakości, plantator winorośli może przekazać większą kontrolę nad praktykami rolniczymi, aby ograniczyć odpowiedzialność, jeśli winogrona nie spełniają określonych standardów.

W umowach zakupu winogron praktyki winiarskie i standardy jakości zazwyczaj równoważą interesy winiarni w zapewnieniu wysokiej jakości winogron do produkcji wina premium z chęcią plantatora zachowania kontroli nad uprawą. Umowa może również wymieniać kary, takie jak obniżki cen, dla dostawcy, który nie spełni określonych wymagań.

Harmonogram dostaw i płatności

Harmonogram dostaw określa daty i godziny dostawy winogron oraz związane z tym zobowiązania płatnicze. Harmonogram powinien być realistyczny i uwzględniać takie czynniki, jak pogoda, transport i czas przetwarzania. Wiele umów nakłada również kary na dostawców winogron za niedostarczenie winogron na czas. W odniesieniu do winogron wszystkie umowy zakupu winogron powinny określać termin płatności.


KARY ZA BRAK UMOWY

Obowiązek zawarcia pisemnej umowy dotyczy zarówno nabywcy jak i dostawcy produktów rolnych. Kara pieniężna za brak pisemnej umowy lub posiadanie umowy niespełniającej warunków określonych w przepisach jest nakładana jedynie na nabycę produktów rolnych. Obowiązek zawierania takich umów, na zasadach określonych powyżej mamy zatem jako producenci wina, zarówno gdy kupujemy winogrona jak też gdy sprzedajemy wino

Wysokość kary to 10 proc. wartości produktów zakupionych wskutek wadliwej umowy.


ZAŁĄCZNIKI: